Demek Gidiyorsun Şiiri - Nurcan Ördek

Demek gidiyorsun
Adaletsizliğine öfkelendiğin bu ülkeden
Adımların gitse de ileri kalbini bırakarak
İsyanın çığlığında iken duyulmayan sesinle

Demek gidiyorsun
Vicdanın günden güne yittiği coğrafyada
Direnerek yüreğinle,sözünle, bileğinle
Ve üzülerek zeytin gözlerinin sağanağıyla

Demek gidiyorsun
aştığın okyanusların büyüklüğüne şaşırarak
Kavrulurken yangınlar içinde bir ülke
İçinde küllenir sandığın ateşin harıyla

Demek gidiyorsun
Kahkahanın kadını yüzünde hüzünle
Sevmenin kadını gönlunde kırgınlıkla
Ve zihninde son resmi taşımak istercesine
yumarak gözlerini , yıkık ve yanık kente direnerek

Durma Git en büyük hakkın
yaşamı yeşertmek başka şehirlerde
Nasıl olsa aynı gökyüzü, aynı yıldızlar
Değişirse kaderin mümkün değişmesi her şeyin

Tekrar inanırsan başka yaşamın mümkününe
Gözlerinin feriyle gülersen tekrar insanlığa
Çınlarsa sokaklar neşesi bol iyiliği bulaşıcı senle
Uyanır Avrupa uyanır Asya acı çeken Ortadoğu'ya

Kim bilir belki tersten bakmak lazım kurtuluşa!
Ortadoğu'nun uyanması engelleniyorsa asırlarca!
Dürtmek lazım Avrupa'yı insanlığından
İnsanlığı vicdanından

Nurcan Ördek