Saçlarımdan çarmıha gerdiler beni bu zindanda...
Kocamazdım ya aslında hayalimdeki resimdi,
Beyaza çalan şakaklarım...
Kaç kez kanat açtım da uçamadım bu zindandan,
Kendimi güvrecinlerle bir tuttum kolum kanadım kırık...
Sen yavaştan selama dur gecenin sessizliğine,
Ben yine vicdansız karanlıkların nöbetindeyim..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var