Karanfil attım çayına,
Seni bekledim.
Gece karanfil oldu,
Sen gelmedin.
Sen gelmedikçe ben içtim çayı.
Ben de karanfil olmuştum.
Bükülmüştü boynum
Sızmışım koltukta,
İçim geçmiş.
Karanfil kokuyordu çayın
Tam sevdiğin gibi.
Belki iki gülüşürdük
Geçerdi gönül ağrımız.
Ağırlığımızı alırdı
Kokulu çay.
Demden deme olurduk,
Geceninde yüzü gülerdi.
Keşke gelseydin
Hiçbir şey düşünmeden,
Arkana bile bakmadan
Bana gelseydin.
Çayım ocaktaydı,
Sevgim kalbimde.
Mine Yılmaz Sevinç
21 Eylül 2023
23:40
Kayıt Tarihi : 20.6.2025 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!