Her insanın bir delisi olmalı hayatında
Bazen övmeli, bazan kızmalı.
Çok güvense de bazen kıskanmalı.
Bazan öperken, incitmeden ısırmalı,
Ama en masum en hoyrat halini,
O deli, hep kendi gibi sevmeli.
Herşeyden herkes den, kendinden geçsede,
Asla sevgisinden, sevdiğinden vazgeçmemeli...
Bir bakışla bir hevesle herkes aşık olur,
Ama deli gibi tüm benliğiyle herkes sevemez.
Delinin sevgisi, sadakate götürür.
Sadakatin olduğu yerde, Sevgi kutsaldır.
Ve sevgi sığmaz akıla,
Seven delice sevmekten,
Sevilen delice sevilmekten,
Şımardıkca şımarır, delirdikce delirir...
Kayıt Tarihi : 21.4.2025 12:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!