İki mekanı vardı delikanlının
Biri; yüreğini döktüğü, şiirlerini yazdığı odası
Diğeri; sevdiği ile el ele oturduğu ağaç altı
Dostları vardı delikanlının
Belki kendinden çok daha delikanlı dostları
Dostlarını severdi…
Şiir yazmayı, yağmurda yürümeyi…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
yaşanmış bir hikayemidir bilinmez ama gerçekten güzel...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta