Delibal 2 Şiiri - Muhammed Çakmak

Gökyüzü neden mavi, bilmezdim,
Sen öğrettin, umudun rengiymiş.
Rüzgar neden eser, anlamazdım,
Sen gösterdin, özgürlüğün nefesiymiş.

Delibalın tadı, zehriyle bir,
Seninle her an, bir film karesi.
Hayat bir sahne, biz iki demir,
Kaderin cilvesiyle, her şey bitti.

Gözlerin deniz, bakışın yakamoz,
Ben bir gemi, sensiz rotasız.
Şimdi bu şehir, sensiz bomboş,
Anılar birer avuntu, çaresiz.

Her notan yankılanır, içimde hala,
Aşkın melodisi, hiç susmayan.
Bir filmdi sanki, biten bir veda,
Delibal gibi, akıldan çıkmayan.