Bir el..
Kabil'in kanlı eli...
Uzanıyor ciğerimin içine...
Yahudanın yarılan bedeninden,
Bağırsaklar dökülüyor,
Ruhuma.
Ruh coğrafyam 'ala delma'
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
' Ben günahkar kent Babilim.
Yıkım bendedir. '
Cehennemin anahtarını üzerinde taşıyan Dante misali, olağanüstü bir anlatım. İnsanoğlunun en çok şikayetçi olduğu ve de - belki de- en çok kullandığı tarafı; yıkım.
Coğrafyaya indirgemeden dünyanın dört bir tarafına bakıldığında görülecek bir şey, yıkım.
Hele, Babil ve çevresine bakıldığında...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta