Bir el..
Kabil'in kanlı eli...
Uzanıyor ciğerimin içine...
Yahudanın yarılan bedeninden,
Bağırsaklar dökülüyor,
Ruhuma.
Ruh coğrafyam 'ala delma'
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
' Ben günahkar kent Babilim.
Yıkım bendedir. '
Cehennemin anahtarını üzerinde taşıyan Dante misali, olağanüstü bir anlatım. İnsanoğlunun en çok şikayetçi olduğu ve de - belki de- en çok kullandığı tarafı; yıkım.
Coğrafyaya indirgemeden dünyanın dört bir tarafına bakıldığında görülecek bir şey, yıkım.
Hele, Babil ve çevresine bakıldığında...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta