Deli Söylencesi Şiiri - Ahmet Erdem

Puslu bir geçmişin
Metruk düşleriyle avunurken
Bir merhaba ile değişti dünya

Rüya sandım etimi cimdikledim
Sen ne kadar sesini yasaklasan da
Derinlerimde çağlayıp duruyorsun hala

Edebinle büyülendiğim
Günden beri
Zilzurna aşık buldum kendimi

Fıtratın iyilik üzerine kurulmuş
Kötü söz ne diline düşer ne gönlüne
Sen soyu tükenen asil boyuttasın

İlim erbabısın
Hayatı sorgulayan bir kaderci
Yaralarının göz göz olması çok acı

Elbet bunca çilenin
Bir mükafatı olacak berzah aleminde
Cennette yerini hazırladığına inancım tam

Rahat yüzü yok bu alemde bize
İyilik eden iyilik bulmuyor çağın hastalığı bu
Gün geçmiyor ki şahit olmayalım yeni cinayetlere

Dalındaki körpe meyveyi taşlıyor
Heder ediyor geleceğimizi çakal sürüsü
Ahlak arezyonu başını almış gidiyor gürümüzde

İçin dışın merhamet
Keşke dünyada sayınız üreyip çoğalsa
Yerküre her şeye rağmen kafasına göre dönmekte

En çokta sırtımızı yasladığımız
Ve dağ bildiklerimizin ihaneti üzer bizi
Yoksa hiç zor değil dağıtmak dağlardaki sisi

Ölümde var sevgili
Takvim yaprakları yüzümüze haykırdıkça
Alnımızda vadilerde çoğalıyor bir bir

Zillet gelen yaşamayı seninle sevdim
Aynayla barıştım, tarar oldum saçımı
Elimden tutup götürdün çocukluğuma

Lisani birdir sevdanın gözleriyle anlaşabilir
Anlaşabilir yer yüzünde ki bütün kavimler
Bir barikatta dövüşüyor gibi durabilirler

Buna bir isim koymaya gerek yok
Yok senden öncesi ve senden sonrası
Ben buna sevda derim sen ne dersen de

Gün tükeniyor sevgili ömür tükeniyor
Ozan tarafımla diller döküyorum sana
Duy ve kalbini kalbime iyice yasla

Ey geçkin çağımın turna gönüllüsü
Pencere pervazına tüneyen bir deliyim
Ya aç pencereyi ya da çöz şu kördüğümü.

01.05.2025
A v r a s y a