Kelepçeli elleri, prangalı ayakları,
Demir parmaklıklar arasında günler aylar yıllar sayarak,
Bir umut, bir özlemle sıcacık yuvasına kavuşacağı günü bekleyerek,
Günden güne yorgun düşen bedeni bu hayata isyan ederek,
Gün yüzü görmeyen solgun yüzüyle,
Sevgiden uzak ezik yüreğiyle,
Bir ziyaretçi diye bekleyen umutlarıyla bir adam gördüm,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
