Deli Gönül Şiiri - Meryem Keskin

Deli gönül çıksan dağlar başına
Gamlanır gözlerin coşar ağlarsın
Yağmurlar karışır gözün yaşına
Serilir ummana aşkla çağlarsın.

Seherin vaktinde girdiğin bağlar
Bir dinle her yaprak zikreder ağlar
Dünyada buluşmaz ölüler sağlar
Dünyalık sevdaya umut bağlarsın.

Başın darda iken tek kalacaksın
Dost diye dövünme zor bulacaksın
Bu gün varsın yarın yok olacaksın
Bağlanır dillerin neyi söylersin.

Ah şu deli gönlüm anlamaz laftan
Giydirir üstüne ipekten kaftan
Cennete sermaye ister sarraftan
Bu fani aleme meyil eylersin.

Kötülük bekleme mert oğlu mertten
Ne gelirse başa gelir namertten
Kim kurtarır seni düştüğün dertten
Kanayan yaranı kendin dağlarsın.

Öldür kör nefsini zikre dalarak
Dostun dergahında tevbe alarak
Kapanıp secdeye şifa bularak
Hay deyu yanmayan ruhu neylersin.

Bir gün toprak olur yünden döşeğin
Yok olur servetin kalmaz bir şeyin
Ne vatanın kalır nede bir köyün
Kendi akibetin kendin sağlarsın.

…..Meryem Keskin…..
…..30.07.2025……
…..6+5.11.hece…..