Deli Gönül: Şiiri - Ekrem Yiğit

Yine efkarlandı,bu deli gönül,
Ağlamak bilmiyor,gülmek bilmiyor,
Taa yürekte,bir güzele bağlandı,
Ayrılmak bilmiyor,sevmek bilmiyor.

Taa doğuşta kara yazılmış yazım,
Her ne yapsam derti,çalıyor sazım,
Ne baharım oldun,nr de son güzüm,
Günleri görmüyom,ayı görmüyom.

Börtü böcek,dost edindim dağlarda,
Seni bırak,ümüdüm yok sağlarda,
Düşman güler,dos halime ağlar da,
Söylesem bilmiyor,sussam bilmiyor.

Öyle böyle,hayat geldi geçiyor,
Ne yapsam ne etsem,beni seçiyor,
Oğul, kız kalmadı,benden kaçıyor,
Yaşasam nolacak,yaşamasam ne.

Hayatın sonuna,merdiven kurdum,
Sanki zevki sefa,devranlar sürdüm,
Hiç belli olmadı,neresi yurdum,
Göçebe; yaşasam ne,yaşamasam ne.

Bir edi bir büdü,koya koydular,
Anamdan doğalı,çulum soydular,
Bazen küfreyleyip,bazen sövdüler,
Böyle yaşasam ne,yaşamasam ne.
11.08.2016