DELİ GÖNLÜM SOLGUN GÜLE BENZEDİ
BİR TEBESSÜM BEZGİN YÜZDE GEZMEDİ
ELA GÖZLÜM GÖZLERİMİ SÜZMEDİ
HÜSRANIMA BEN EKLEDİM HÜZNÜMÜ
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Gönül bu
Kimine "deli"
Kimine veli,
Kimine uçarı...
Tebrikler Gönüldaşım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta