DELİ Dediler Şiiri - Abdullah Erdem

DELİ DEDİLER

aşkına düşenler deli mi olur
aşkınla yanarken deli dediler
günaha düşenler zelil mi olur
bakanlar yüzüme deli dediler

dert perdesini gerdin önüme
sır perdesi çektin gözüme
aşkın düşünce dertli özüme
duyanlar feryadımı deli dediler

aşıklar derdine dertler katarmış
varını yoğunu hepten satarmış
yokluk çulu serip öyle yatarmış
yatanlar döşekte deli dediler

zalim avcılara bir av mı oldum
bahara ermeden sararıp soldum
aradım tanrıyı kalbimde buldum
görmediler ruhumu deli dediler

mecnun oldum seni dağlara sordum
beni sevenleri yıllarca yordum
yalnız kalınca senle ateştim, kordum
su döktüler közüme deli dediler

sayende ışıktan atlara bindim
sağanaktım önce sonradan dindim
iyiyle kötüyü simadan bildim
konuşunca hak ile deli dediler

erdem sırlarını verme kimseye
isterse bin yıl senden dileye
korkutsalar seni gelsen silleye
ilkin verdim sırrımı deli dediler

Abdullah ERDEM
07/12/2007