Deli baş koyun Şiiri - Hüseyin Demircan

kokusu sarar ağılı
sarhoş dahi ayılıyor
içeri gübre yığılı
yaşına bas kayılıyor

sayısı yaklaşık doksan
dolan gez aç yahut toksan
akşamın varsada noksan
sabahınan sayılıyor

çobanmısın yok maraba
çamur sıvanır çoraba
batınca küspe araba
elin deri soyuluyor

beğenmez yem yere saçıp
delirirsin aklı kaçıp
kapıyı kendisi açıp
koyun yola koyuluyor

eğilimi yeşil ota
kuruya uygular kota
çevirsekmi bizde rota
açım içim kıyılıyor

şu hayata atmış çizik
umrundamı kimya fizik
söylersen arabesk müzik
hüzün ile yayılıyor

ağa bakar ufak hatam
sopa taşı nasıl atam
kaçar ise iki tutam
göğ ekine bayılıyor

şu kendimi ege civar
çoban sanırdım oy havar
sürü deli lideri var
onun karar uyuluyor

yedirmem * il * iradını
getir incil tevradını
koyun senin avradını
yedi köyden duyuluyor

çekeni yokki sigaya
o dört nala bu ben yaya
çalı diken taşı kaya
ayak taban oyuluyor

deli seni neylemeli
köstek vurup eylemeli
yemi kessin söylemeli
sopa kötek doyuluyor

kösteği gör aşar çitten
adam çağır getir mitten
tutulur kes kuzu sütten
yaza doğru sağılıyor

basması şart gözü badem
birimizin sırra kadem
deli baş anadan madem
yalnız bir kez doğuluyor

ağıl etraf doyun sulan
yalan dünya sizin ulan
ben bu elde durmam galan
aslan kurda boğuluyor

deyip değnek yere vurdum
varmı gibi kendi yurdum
dizin dip yatar uyurdum
gitmem olsa koğuluyor.. ah amaaan aman yaar..
hay senin dırnağını be hayvan.. filozofun dediği gibi dünya cennet.. hep ötekiler cehenneme çeviriyor..
* il: el yabancı yad özge ağyar başkası öteki..
* irad: ürün mahül ekin arpa..