Sahilinin martıları haber getirdi bana,
Dönmüşsün aynı kumsala.
O sahilde seninle yılbaşıydı,
Kumlarda izimiz, suya karışan nefesimiz...
Sen yalnız oturuyorsun şimdi,
Kucağında eskiz defterin.
Duydum, ağlamışsın biraz.
Biraz değişmişsin,
Yüzün, gözün değişmiş, bir haller olmuş sana.
Saçların koyulaşmış,
Umudu solmuş gözlerinin,
Yorulmuşsun sanki.
Yüzün düşmüş ama aynı kalmış gülüşün.
Biraz değişmişsin,
Tanıyamamış martılar seni.
Uzaklara dalmış bakıyordu,
“Ayrılmış onunla” dediler.
Ne görüyordun uçsuz bucaksız ufukta?
Onun hayalini mi yoksa?
Söyle, o mu değiştirdi seni?
Hangi sayfada kaldı bizim eskizimiz?
Yırtıp attın mı yoksa?
Yırtmadıysan da kurumuştur eskizimiz.
Belki de unutmuştur mürekkep bizi;
Ben unutmadım.
Kayıt Tarihi : 12.10.2025 18:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!