kara toprak renginle boyanınca gökkuşağı olur
bu kuşak sarar bedenimi iç dünyam dışa vurur
ışığınla yıldızlar ateş böceği gibi kalır
yeşilini görenler ağaçları bile renksiz sanır
çölden geçtiğinde her taraf vaha dolar
yüzler gülmeye başlar gözler ışıl ışıl parlar
göle girdiğinde bedenin deniz kızı olur
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta