Değirmenler Şiiri - Sedat Can Ataç

Şu zaman dediğin, değirmenlerdir dedi.
Yüreğimdeki, beyaz güvercinin sesi.
Gördüm onun narin kanatlarından,
Durağan o masum sükûneti…

Ah bırakmalısın dedi.
Değirmenlere kendini.
Karahindibanın rüzgârla olan,
Kırlardaki dansı gibi.

Ve
Anlat
Dedi
Bana

İnsan dediğin nedir ki?
Hayatını, hakikate adamadan
Bir karahindiba
çiçeği gibi
Savrulup
durulacak
olan.

Anlat
Dedi
Bana

İnsan dediğin nedir ki ?
Sevgi olmadan
Baktığında kırılgan
Ve yüreğinde
senfonik
telleri olan.

Ah!
Anlat
Dedi
Bana

İnsan dediğin nedir ki?
Kendi halindeliğinin, o durağan güzelliği olmadan
Tükenecek bir gün kaleminde mürekkebi
Ve yenileyecek onu
ancak
ilahi olan!