Geçmiş çalınmış, yağmalanmış bir kalmış kapısı.
Kala kala ben mi kalacağım, tutmacı eksik kapının.
Belkıs tahtıyla gelse de göze görünmez ölülerim.
Dünyaya meylim olmadı haşa, ölüm var ne değişir.
Söz bilmez kendini esirger rüzgâr değse ölür.
Nasıl tercih edeyim sevgiyi bilmeyen bir gerzek.
Satmış kendimi bin pahaya saat on yediyi bekler.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta