Hayatımı anlatmak
Öyle zor geliyor ki,
Geçmişimle yüzleşmek
Yıkıyor hayallerimi.
Adam ettiklerim canavar,
Sırt çevirdiklerim melek.
Nereden baksam olmuyor,
Tıkıyor nefesimi.
Sığınmak en kolayı,
Böylemi olacaktılara.
Hırsım gurbet ellere
Götürdü hevesimi.
Koskoca ömür,
Girdi beyaz saçlara,
Hiç farketmiyor artık,
Yitirdim dört mevsimi.
Bir ben kaldım
Sadakat bahçesinde,
Ne kadar çırpınsam,
Duyuramıyorum sesimi.
Bıçak saplanıyor
Boğazım düğümlendi,
Kucakladım değersizleri,
Değerlerim iflas etti.
Kayıt Tarihi : 26.11.2007 01:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Zira toplumumuzun eğitim düzeni ve çevreden edinilen bilgiler, bütün insani kimlik değerlerini sanki ütopik, hayal ürünü olarak koymaktadır. İnsan gerçeğiyle bağdaşmayan değerler manzumesi zaman içinde çöküp gidiyor. Yerine daha gerçekçileri oluşmaya başlıyor..
Denetimsiz bir dost anlayışı. Aklı, mantığı, iradeyi gönderen arzuların hükümranlığına dayalı aşk anlayışı. Bencil etik değerler. Şiirinizde ifade ettiğiniz böyle mi olacaktı ifadeleriyle yer bulan çöküntülere uğruyorlar.
İnsanın hatalı olabileceği, aciz olabileceği gerçeği bilinirken, hataları afla karşılayamama bencilliği, korkaklıktan duyulan endişeleri kabullenememe, sanki hatasız masum bir insan ve toplumu, korkusuz her şeyin üstünden gelen insan toplum anlayışını doğurarak, gerçeklere karşı çıkıyor.
Çalışmanızın güzelliği ile konuyu uzattım. Af edin. Zira çalışmayı çok beğendim. Sizi candan kutlarım.
Kutluyorum anlamlı şiirinizi...
TÜM YORUMLAR (2)