Değdi Doğrusu Şiiri - Mahmut Çoban

Nice mecnun gördüm ki, yanıp kavrulmuş.
Bir kara sevdadan,çöle savrulmuş.
Gerçek aşklar işte böyle olurmuş,
Seni beklediğime değdi doğrusu.

Gamsız, tasasız yaşarken bihaber.
Gönlüm ciğer paremi ararmış meğer,
Bana şimdi bunları sorarsan eğer,
Divane olduğuma değdi doğrusu.

Bir çift ela gözün hasretiyim ben,
Kurşun bakışlar sabahıma doğarken,
Hançer olup, ciğerime batarken,
Yüreğimi yaktığına değdi doğrusu

Hasret kervanları seni, götürdüğü gün,
Bir kör sancı kapladı gönlümü o gün.
Bir demet gül ile geri, döndüğün gün
Gözyaşım aktığına değdi doğrusu.

Müjdeler geldi,sevda yüklü kervandan,
Seni bana,beni sana, yazmış yaradan,
El açıp ettiğim,duaların ardından,
Hakk’a şükrettiğime değdi doğrusu.

Bilesin ki,yokluğun yakar,kavurur.
Yanmış o küllerimi göğe savurur.
Gülüşün yeter bana, gönlüm avunur.
Çileyi çektiğime,değdi doğrusu.

Teslim olmuşken,cilven ile nazlara
Sitemlerim var, sensiz geçen yıllara,
Soğuk gecelerde,buğulu camlara,
Adını yazdığıma değdi doğrusu.

Dilimde bir duasın ne zaman ansam,
Yüreğinde esir olup, pranga vursan,
Aşkın ateşinde alev alev yansam.
Gönlüme taht kurduğuna değdi doğrusu.