Defne Kokulu Sevgili Şiiri - Hamiye Gül

Yüreğimi kibrit aleviyle
Tutuşturdum yakıyorum.
Sen ey defne kokulu sevgili,
Tututunduğum dalım.
Gülüşlerimi gamze çukuruna
İliştirip bırakıyorum.
Gözlerime doğan güneş,
Tüm sevdiklerim gibi
Benden evvel ölme diye
Son aura ışığımı
Yaşam sevincin pırıldasın,
Sönmesin diye
Sana emanet ediyorum.
Bu kaçıncı kışım bilemem,
Hiç yazım olmadı zaten.
Kimseyi kalbime almamış,
Senden önce gülmemiş,
Mahkeme duvarı gibi asık suratlı,
Hislerimi acımadan öldürmüştüm,
Tam da o güne kadar.
Farklı bir gündü o gün,
Herkesten kaçıyordum,
Şans eseri seninle karşılaştım;
Oysaki sana gelmiyordum,
Kaçtıklarımdan kurtuluyordum.
Seni bir kez görürüm sandım,
Fiyasko,tabi ki yanıldım,
Çok geç anladım.
Bir bahar sabahı,hava hafif soğuk,
Trafik işlek karma karışık,
İki yol ayrımı kavşaktı.
Burnuma gelen mis gibi kokan o ağaç,
Sarhoşluğu sarmışken ciğerimi,
Üzerime geliyordu araçlar,
Kornaları vurarak.
Kamelyalı yeşil alan,
Yüksek bahçe duvarları paslı,isli
Nefes nefeseydim merdivenden çıkarken.
Ve gene çok geç kalmıştım,
Gelmem gerekiyordu,
Gün öğle olmadan.
Karşımda dikilen bir yapancıydın.
Yanıbaşında pencere vardı.
Ne güzeldi manzara,
Gözüm bir an uzaklara daldı.
Dağ,deniz ve ağaçlar.
Yarı kapalı,koyu renk,
Etekleri zerafetiyle,
Yerleri süpüren perde.
İşte o gün içine sızarken,
Sen kalbimin kapakçıklarını
Yavaş usulca aralarken,
Ruhuma sargın yapraklarınla,
Kollarınla yüreğimin bakılarını,
Tüm patika yollarını dolaşırken,
Geçmiş, şu an,
Yaşadığın her anının izdüşümünü
Saniye saniye gördüm.
Aşinalık sarmıştı bir an da odayı,
Konakladık belli zaman,
Seninle bir vakit aralığında.
Hiçbir şey anlamadan,
Niçin düşmüştü yanıma ellerim ?
Niye kekeliyordu dilim?
Neden titrekti o kadar sesim?
Gereksiz dolaşıyordu kollarım.
İçim dışım suçlu, korkak
Kediler gibi,
Ürperen kalbim donan
Serçeler gibiydi.
Evet, irkiliyordum ama neden?
Dedim,aşk sen miydin gelen?
Olmazdı ki gelemezdi
Buna izin vermeyecektim.
Sevmeyecektim asla,
Benden evvel ölür diye.
Bak direniyorum gücüm yettiğince.
Olmuyor,beceremiyorum belki,
Histeri krizine tutulmalarım,
İnan hep bu yüzden.
Hani ne derler ya hep
İstemek de başarmanın yarısı,
Sevmiyorum dersem kurtulurum.
Dönerken sırtımı sana,
Elbet geçer diyordum.
İçimde aşkın nefesini,
Kulaklarımı sağır eden
Çığlıklarını duysam da.
Çaresiz susuyor olsam da,
Sanrılarımı gerçekliyorum.
Sevgimi içime içkin içkin,
Oluk oluk kusuyorum.
Yanında yokmuşum,görmüyormuşum
Hissetmiyormuşum gibi duruyorum.
Ama olmayınca olmuyor,
Kalp başka söylüyor.
Şunu sana hiç söyleyemeyeceğim;
Hisset içinin derinlerinde,
Sen o kadar değerliydin ki,
Yoktu bu kadar değerlisi.
Öylesine naif,zariftin ki
Asalet timsali gibiydin.
Kalbimin sahibisin inkar gerekmez;
Ancak sözlerim bende kilitli.
Ansızın tanıştığım yabancı,
Kalbime müsadesiz girdin,
Hücrelerime ılık ılık dolarsın.
Sen ey defne kokulu sevgili,
Sırf benden önce toprağa karışma,
Dudağımda,gönlümde
Bir ağıt olma,
Acına yanmayayım diye,
Dönüyorum sırtımı.
Sen ey defne kokulu,
İçimde lgıt ılgıt esen sevgili.
Aman bana kızma sakın,
Ben her defasında inanki,
Yemin ederim
Senden evvel tükeniyorum.
Ve şimdi son kibrit ateşiyle,
Çakıp bedenimi yakıyorum,
Darılgınlık gütme bana.
Aura ışığın için fitili ateşledim,
Işıl ışıl sonsuza dek parılda.
Meşalemi veriyorum eline,
Veremediğim aşkın yerine.