Ben; bazan yalnız, bazan da; kalabalık içinde olsam bile, sessizce ve dilimi, dudağımı oynatmadan, kendi kendimle konuşur, dertleşirim. Bu haml, insani bir hal ve kendini dinleme san’atıdır. Yine, böyle ilginç anlarımın birinde; elimde kalem, önümde bir kâğıt parçası olduğu bir sırada; aşağıdaki şiiri yazdım. Şimdi, sizde bu şiiri okuyunca; benim düşüncelerime katılır da, bana hak verir misiniz? Yoksa, siz; benden daha farklı mı düşünürsünüz? ...
DEDİLER. VE DEDİM
surprizsite.com / ŞİİR NO: 179 Tarih: 20-04-2009
Dediler; TÜRK’ün VATAN’ı, nereden başlar?
Tamamını Oku
