Dedi ki Leyla Şiiri - Serdar Uzunöner

Bu gece dedi ki Leyla bana
Bırak şişede kalsın şarap
Kan kırmızı rengiyle

Tersten tutuşsun sigaran
Hapsolsun hayatın
İçine bir kutunun

Ama dedi ki yine de
Vaz geçme içindeki tutkunun
Ciğerine bıraktığı acıdan

Bir şişeden yudumladım hayatı
Kokusu kan üzümden
Gökyüzünde seyrettim ben yıldızı
Parlaklığı okunmadı yüzümden

Koyu kahve gözleri
Düştü benim bahçeme
İlkbahardı bulamadım
Çimlerin yeşilinden

Bedenim belli tutsak
Gidemiyor bir yere
Sönmem diyor rüzgara
Beyin yakan meşale

Milyarlarca insandan
Ben sadece biriyim
Hikayem de mum gibi
Eriyince biterim

Neyi sevdik neler terk etti bizi
Doğuşta yanlış tohum
Bozdu genetiğimizi

İki doğru arası
Ben yamuk bir çizgiyim
Başka yerde arayıp
İz sürmüşüm boşuna
Aynalara bakıp
O benim güvendiğim
Zanlısıymış tüm suçun
Zor olsa da öğrendim
Gitmese de hoşuma