Kıramadım tenimdeki gizli canavarı,
Yüreğimde belirsiz bir kin var.
Sonsuz değil bendeki iyilik varı,
Ayırıyor beni benden, içimdeki duvar.
Kalsın ortada, ömür dediğim yol.
Ölüm evi değil, hınca hınç metropol,
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta