Sen her ayrılık sahnesinde ağlardın
Şimdide ağlayacak mısın ?
İçimde sonbahardan kalma umutlar vardı
Onlarıda çalacak mısın ?
Seni böyle bilmemiştim
Bana kendini anlatacak mısın ?
Gün karanlık avucumda kalmamış güneş
Ay'dan hikaye dinlemek için kaçmış yıldızlar
Yokluk ve sefalete küfretmiş çocuklar
Elinde mandolin ile gözükmüş korkunç yıllar
Saniyeme kadar yaşayacağım parasını verdim
Heba olmasın yaşananlar , yaşanacaklar
Öl dedi aklım yaşama sakın
Hem yaşarsan acı çekersin
Sevdiklerin beklenti içinde kalır
Aksın gözyaşların toprağa değsin
Bırak dedi yüreğim o başkasını sevsin
Ettim etmedim kabul edemedim
İçinde cenaze gezdiren kadın
Bugün kimin yasını tutarsın?
Gözyaşlarını kimden saklarsın?
Bir güler bir ağlarsın
Bir bilsem neye ağlarsın
Neden bu hüzün?
Şiirlerim beni aldatıyor
Delirmek üzereyim !
Resimlerimiz çöplerde geziyor
Bazıları yakılmış
Delirmek üzereyim !
Sokaklar neden boş ?
Öyle bitik durma karşımda
Mahcup bakışların gizli gizli
Yol oluyor aklımız fikrimiz
Kavuşuyor gibiyiz rüyalarda
Sarıyorum yaranı dert etme
Kalbim küçüldükçe küçülüyor
Düşerimde kolumdan tutmazsın
Ölmek hayır sen yalansın
Düşlerimde bulanık çıkarsın
Gözlerin desen ölüye hayat
Çiçek gibi açar çabuk kurursun
Ölümden sonra seni sevdim
Gece saat dört
Uyku yok
Başım çatlıyor
Sessizlik içindeyim
Kapımda bir gölge
Korkunç!
Titriyordu sesin
Nefretle...
Utancın gökkuşağı
Sinirin soğuk zemheri
Penceresiz bırakıyorsun bizi
Çatısız, evsiz
Bahar kımıldadı gönlümden
Tel tel çiçek çiçek
Güneşin boynu büküldü
İlmek ilmek seni görerek
Yokluğun sarıldı kollarıma
Dizimde uyudu gözyaşların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!