Dava Şiiri - Sefa Sürücü

Okun ucu yanık,çıkar kurşun gibi lisanı hal
Yaraları deşer bu korkulukta doğan ahval
Kılını çek! Kin,nefret,öfke ardarda duruyor
Öfkeyle kalkan zararla oturur bilmiyor
Yakar bağrını bir gün lisanı kopuk bir nefret
Çıkar karşıya bu nefretten doğan servet

Servetin adı:Nefretten doğan kara yenilgi
Gözler yukarı bakar,gözlerde durur bir ilgi
Dava kutsal,dava peş peşe tarihten kalır
Çakallar iç güdüsüyle yaşar,güdüyle bağırır
Bu adam bu güdüyle değil,özgürce haykırır
Ya ya ya bu oğul bir çakalın boynunu ısırır

Bi zahmet git! Çakallar aha orda duruyor
Çakallar yine aynı tarzda uluyor,uluyor
Tarafını seç! Ya çakal ol,ya da bir yiğit
Lakin yiğitlikte yarışır birbiri ardınca it
Ne bir yiğit kalır ne bir çakal arafatta
Yol üstü burası ne yapar insan öteki katta

Ne oldu,sustun suskunluk sineni ağartır
Ağaran sinen bir gün bu yarayı kanatır
Ceylanların gözü güzel,eşek çirkin laflı
Kurtlar sofrasında kurtlar eli kolu bağlı
Saadet tarlası burası,saadet yurdu hakikat
Gaye davaya sahip olmak, servetiyse kat kat