DARMADAĞIN
Evimin, toparlanamayan tek köşesi masamın üzeri. Masam da kendim gibi darmadağınık. Kağıt ve defter yığınları, biribiriyle yarışıyor.
Kafamdaki kelimeler ve cümleler de karmakarışık. Üstelik arsızlar. Hizaya girmeyi bir türlü kabul etmiyorlar…Tıpkı masam gibi.
Tam yakalıyorum bir kelimeyi, gözümün önüne sen geliyorsun. Sen geldiğinde aklım karışıyor. Yazamıyorum, fikrim şaşıyor.
Sonra seni uzaklaştırıyorum süratle. Yazacağım konu elimde, sımsıkı tutuyorum. Bıraksam kaçacak diye korkuyorum.
Boş bir kağıt buluyorum, unutmadan yazmak istiyorum. İstiyorum ama, bu kez de kalem bulamıyorum.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Yürek dağınık olabilir, duygular da öyle ve hatta masa.. Onlar karışık olabilir belki ama bu deneme alabildiğine düzgün..., düzenli.
Kutluyorum sayın Birgül Kızılkaya...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta