Dargınım Şiiri - Sümru Yılmaz

Rüzgarla gelen kokunda yeşilin renkleri,
Yüreğimdeki yasında, ufukların kara geceleri
Açılmış kollarımda soğuk yalnızlığın ince gülüşleri,
Ve hepsinde saymakla bitiremediğim yorgunluk seneleri,
Var, biliyor musun?
Dargınım,
Unutulmuşluğa kırgınım.
Anlatamadığım ayaz hatıralara sevdalıyım.
Söndürmüş değilim yüreğimdeki yangını.
Yoksul aşklarda, istemiyorum yaşamak,
Dün mazide kaldı, bugünse yok, unuttum artık yarını.

Bir türlü açmadığın kapının önündeyim
Uzayan ruhsuz gecelerde,
Doğmayan güneşin uyuduğu seherlerde,
Bir avuç yorgun yıldızla beklemekteyim.

Susuzluğun, göz pınarlarımda biriken buğularda saklı,
Dudak izlerini al yosun tutmuş kadehimden,
Yıldızlı gecelerin nazenin bahçeleri bana yasaklı
Arsız gülüşünle gidebilirsin artık karanlık kokan gecelerimden.

Dünler silinmekte sancıyla uyanan sabahlarda,
AŞK, akreple yelkovanın göz hapsinde
Söylenecekler, suskun, aşka hasret iki dudak arasında,
Ve okyanusun en karanlık bölgesinde.