Bir yaprağı daha koparırken takvimden
Vuslata yaklaşıyoruz her gün hafiften
Ölüm gelince akla, sarar telaş aniden
Dünyanın müptelası olmuşuz sahiden
Çevremde ışıklar, yukarıda karanlıklar
Hayat bana ağır
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta