Dalgakıran Şiiri - Turgay Kurtuluş

Yüreğim kabardı,deniz gibi
Patlar mı bilemem ki?
Bir tek anlayan
derinden bakışan gözlerimiz
Sevsen ne olur ki?

Beşik gibi sallıyor rüzgar,
hemde hiç dokunmadan.
Fısıltısıyla büyülüyor beni,
hemde dokunmadan.
Gelgitlerim oluyor,
vuruyor gönlümün kıyısına
kristal camına,

Her defasında kırılıyor,
Ben onarıyorum
O ki bir dalgakıran,
o ki kırmaya bayılıyor.

Zehir saldın vücuduma
şimdilerde panzehir arar oldum,
Hücrelerim bitip tükenmiş
Çık çık artık ne olur?

Turgay Kurtuluş