Dal Kalbime Mermi

Güz günleri trenler çekilir raylarımdan,
Eliyle, eteğiyle.
Çınarlar içten çürür,
Ne kadar göğe yükselseler de.
İtirazım var mor gözlere,
Hakkım var seni dilemeye.
Elime dokunsan yağmur yağıyor,
Teninin kokuları ruhumu sarıyor,
Alnına düşen saçlarını gözlerim arıyor,
Düşlerimde ağlıyorum eremediğime.
Dal kalbime mermi gibi,
Patlat yüreğimi dinamitinle,
Yık duvarları, yık tabuları.
Uykularım kaçıyor,
Ben yetişemiyorum,
Gözlerim şiir doldu.
Sok hançerini de yakmadan ağlatsın bakışlar.
Hangi sokak sana çıkar?
Bu gidişle beni yalnız bırakacaklar.
Sevdama kuyu kazan alçaklar,
Çöllere yağmur olup yağacaklar.
Yol gözlemekten yoruldum,
Gözlere bakmaktan usanacağım.
Aşkım başka yatağa yatmıyor,
Beni üç kuruşa satmıyor yüreğim.
Karanlığa mı gülümsedim, garip! !
Işığın beni aydınlatmıyor,
Aşk ayaklar altında.
Beyaz özlemler yok olmuş,
Unutulmaz bir yenilgi,
Tarihe yazılacağım galiba...