Daktilo Tamircisi Şiiri - Metin Akdeniz 2

neden olduğunu bilmiyorum
kurduğum her cümlenin yarısından sonra
uçurum başlıyor

oysa geçen yüzyıl
ne çok tartışmıştım dünyayla
her şey yolunda gidiyordu

iyimserliğin yakasını düzeltmek için
gündüzleri daktilo tamirciliği
geceleri gökyüzü çıraklığı bile yapmıştım
hatta mutsuz kitaplar huzurlu olsun diye
hatırlıyorum günlerdir ağzıma
bir lokma sözcük girmemişti

ve kirleneceğimi hissettiğim zamanlarda
aşırı sevmekten parçalanan ağzımla
yanağımdan sesini topluyorum
sen beni aniden bir gölün yerine koyuyorsun

çığlığımız yankılanıyor
ateş edilmek için hazır tutulan ağaçların
arasından;

o ıssızlığa yeniden dönmeyeceğiz
o ıssızlığa yeniden dönmeyeceğiz

herkesin en az bir yangın çıkartma
hakkının olduğu ahşap çarşılarda
bıçak satan kadınlar görmüştüm
yenilginin kokusunu gizlice
bir dağın altına süpürüyorlardı

herkesin sis olacak zamanı
ve çürümüş bir sandalı vardı
kendi bataklığına park edilmiş

yükseldikçe çirkinleşen binaları
ve sileceklerine kelebek kısmış arabalarıyla
üniformalı bir kent yolumu kesip kimlik soruyor
seni sevdiğimi söylüyorum

trafik duruyor

14 Şubat 2014