Hayat, Eksik kalmış cümlelerin toplamıymış meğer.
Şiir dediğimizse, Söylenemeyen kelimelerin Gizli defteriymiş.
Sense benim satırlarımı dolduran, Ama içimi kana bulayan;
Satırlardaki boşluklarmış yüreğimin tek susmuşluğu,
Bu kalemmiş kıyısız, sınırsız, durmaksızın yazan
Ama bir türlü sana ulaşamayan.
Ve her satırın sonunda, bitmeyen bir “sen” saklı
Hasret, yüreğimin en eski misafiri,
Aşk, en derin yarama bastığım tuz gibi.
Hasretimden doğan her acı, sana akan bir nehir,
Ve ben, o nehrin kıyısında yorgun bir seyyah gibi.
Sesin, gecenin karanlığında titreyen bir dua,
Adın, dilimde kanayan bir yara gibi sevgili.
Ruhumun sessiz köşelerinde seninle buluşurum,
Ve her an, her nefeste sana doğru savrulurum.
Yunus Bayram
Kayıt Tarihi : 29.9.2025 22:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!