Dağlar Oy Şiiri - Veysel Eraslan

Aşk dediler kapı, kapı dilendim
Kim anlıyor kim duyuyor dağlar oy
Bir çift göze çilelere belendim
Kim anlıyor kim duyuyor dağlar oy

Hayal atı ile dağ mı aşmadım
Ne zaman gel dedi ne gün koşmadım
Yalvarmaktan ayağa mı düşmedim
Kim anlıyor kim duyuyor dağlar oy

Gün geldi ki muhtaç etti namerde
Günbegün gözüme indi bir perde
Aşk diyorlar anlamadım de nerde
Kim anlıyor kim duyuyor dağlar oy

Ferhat gibi dağ devirdim elimle
Bekle dedi duvağımla telimle
Baş, başayım görüyorsun ölümle
Kim anlıyor kim duyuyor dağlar oy

Sizin gibi dinlemedi sözümü
Kemirdi hep yüreğimi özünü
Yâre doğru siz çevirin yüzümü
Kim anlıyor kim duyuyor dağlar oy

Vakit geldi dağımıza kar düştü
Gör benimde saçlarıma kır düştü
Gözlerinden yüreğime kor düştü
Kim anlıyor kim duyuyor dağlar oy

Gül bitirdim yüreğimde dikensiz
Çekip gitti anlamadım nedensiz
Gömdü beni tabutsuz ve kefensiz
Kim anlıyor kim duyuyor dağlar oy

Mezarım ol toprağında yatayım
Çiçek olup bağrınızda biteyim
Rüzgâr vursun yar burnuna yeteyim
Kim anlıyor kim duyuyor dağlar oy

13–11–09
Veysel ERASLAN
Yozgat