Sen, dağların ardı,
Karacadağın öte yüzü.
Bazen hüznü,
Bazen sert kışı…
Sen ki dağın ardındaki şehirdesin,
Ötelerin ötesinde.
Ben ise dağın öbür yamacında
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta