Bir vakit, uzlet içün yolum kimselerin uğrayamadığı bir dağa düşmüş idi. Orada gönlü yaralı, perişan bir bülbül gördüm ki, gül bahçelerini terk edip bu dağları mekân tutmuş ve yabani bir gül etrafında pervane olmuş idi. Kendisine bu ahvâli su’âlen;
beyt:
Bunca gülşen şehr içinde var iken vahşet nedür
Bir yabânî gül içün bu düşdüğün dehşet nedür
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
yüreğine sağlık tebriklerle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta