Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Sözün bittiği yer, balın çürüdüğü. Ve koskoca 1 yıl. Şiir sustu. Acısı dinmiyor ama. Rahat uyu Emin. Yüreğiniz dert görmesin Naime hanım.
güzel olmuş şiir
kutlarım...
Nur içinde yatsın....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta