Karanlığın yalnız duygulara ait olduğunu gördüm,
Yalnız kendine ait olmayan sayfalara.
Bu korkuyu bilmez isem,
Bu gölgenin altındaki parıltıyı,
Yazmayan birkaç kelimeden başka ne kalır?
Gölgeler ne söyler?
Yanılıyorduk, hareket ediyorlardı.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta