Cüz-i İrade Şiiri - Muhammed Eymen Karagöz

Asiler çıkacak,
Kıyamet kopacak,
Dünya darmaduman olacak,
Herkes bir tarafa arkasına bakmadan koşacak.

Ana balasını unutacak.
Kızıl gök yarılacak,
Beyaz yıldızlar Dünya'ya saçılacak.
Peki senin nefsin ne edecek?

Kılıçlar çekilecek,
Dostla dost karşı karşıya gelecek.
Darlanınca kaçtığın,
Sırtından vuracak kişi olacak.

İslam ve Furkan yüzüne tükürünce,
Kıyamet kopup israfil sura üfleyince,
ALLAH sana ''ÖL DEYİNCE''
Ve sen bu sesi işitince, ne edeceksin?

Güneş doğudan,
Ay batıdan batmadan,
Tövbe edip cehennemlik olmayan
Cennetten sana bakacak, o zaman ne edeceksin?

Zebaniler sesini kesecek!
Böğrüne şişler geçirilecek!
Alttan kor verilecek!
O zaman senin beynin fokurdayacak!!

Tövbe eden cennette,
Rabbi görünce düşecek yere,
Sen ise cehennem ateşinde,
Derinin gül yaprağı gibi dökülüp tekrar dirilmesini bekleyeceksin!!

Bunların olmasını istemezsen,
Tövbe et Rabbine sığın
Hala açık cennet kapın
Kapanmadan at Rabbine bir adım,
O atar sana bin adım
İmanın zevkini tat
Cennetteki köşküne tuğlalar kat.

Ey müslüman, sana sesleniyorum ''Artık uyan''
Artık titre ve özüne dön
Artık anlını seccadene öptür
Artık senin için 'Hak' Rabbe geri dönüştür!