Cümlelerimin sayfaları
Götür beni ey sokak, sözlerini ben söyleyim adımlarımın.,
Ayni nakaratta volta atmayım burada,
Ruhumun rotası kalabalıklarla kangren olmasın,
Yüreğimin koridorlarında sert duvarlar incitse de beni,
Zamanın tokmağı elimde kalmasın.
Gideyim, zaman boy atarken içimdeki gündoğumlarını rüzgara tutayım.
İpini çekiyor hayat işte, Ben hala aynı yüklemin öznesi miyim?
Gitmek ve uzun cümleler kurmak hiç bu kadar güzel olmamıştı.
Başka yüklemlerin kolundan tutup, kendimi kağıda yazmalıyım.
Cümlelerim bilmediğim coğrafyanın gömleğini giysin,
Ücranın haşin halleri tokatını atsın.
Belki de ilk defa aynada görürüm kendimi.
Bu yolda harfler saçlarını örerken,
Kim bilir hangi hikayenin kolyesi olacağım boynunda?
Fersiz, ışıksız gölgeleri çiğniyorum
Cakil taşları canımı yaksa da,
Umudun estireceği mavi türküler eşlik edecek yoluma,
Gitmeliyim, çünkü kanat çirpacak yolun sonunda hayallerim
Bir toz tanesi olsam da ben esecegim saçlarına...
Kayıt Tarihi : 25.7.2025 14:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!