Cumhuriyet Ve Öğretmen

Cumhuriyet öncesi okul sayısı azdı
İnsanlar bilgisizdi,sultanlar ilgisizdi
Okur-yazar oranı yaklaşık yüzde beşti
Bilgiye susamıştı yurdumun çocukları
Işık, yol, su, okul’du temel ihtiyaçları

Su yoktu, ışık yoktu, TV yoktu evlerde
Telefon, bilgisayar...olmazdı hiç bir yerde
Bir kaç ot dolu yastık, birkaç hasır yerlerde
Ne metal ne de kağıt para yoktu ceplerde

0rtaasya motifli kilimler sedirlerde
Analar kilim dokur evin bir köşesinde
Deve, katır, at, eşek, öküz vardı her yerde
Merkepler kavun-karpuz taşırdı heybelerde

Beş bin yıl önce değil, 920' lerde
Meclis'in Ankara'da açıldığı günlerde

Tarlaları beygirler ve öküzler sürerdi
Karasaban ve döven “fen..fen! ” diye inlerdi
Güneşte çalışmaktan çatlıyordu dudaklar
Makineye hasretti kurumuş tüm topraklar

Yol yoktu, makine yok; küçücüktü başaklar
Ayaklarda çarıklar, aba’dan pantolonlar
Cin- peri ve öcüydü masalda kahramanlar
Hep karın tokluğuna çalışıyordu canlar

Gaz lambası fitili titrek titrek yanardı
Ocaktaki odunlar cızırtıyla parlardı
Evlerdeki genç kızlar çetik-çorap örerken
İnsanlar erken yatar horozlarla kalkardı

İş gücü artsın diye doğururdu kadınlar
14-15 yaşında evleniyordu kızlar
Yine de harman sonu dolmuyordu ambarlar
Kuru soğan, ekmeği buldu mu orandalar
Günde bir tek öğüne şükrederdi insanlar

Gündüzleri uyuyup, gece gezinen ruhlar!
Mezarlıklar içinde dans eden yaratıklar(!)
Uğursuz sayılırdı gece öten baykuşlar
Hurafeler içinde ezikti müslümanlar

Gurbet zehirli oktu, geçmiyordu zamanlar
Hep vuslat türküleri söylüyordu ozanlar
Hicranın acısını biraz azaltmak için
Okur-yazar arardı, mektup yazdıracaklar
Çünkü yazma bilmezdi analar ve babalar

Tüm insanlar muhtaçtı küçük bir telefona
Ancak postanelerde rastlanırdı onlara
Ne otobüs ne taksi, uğramazdı yollara
Acil haberler için yazılacak bir cümle
Telgraf telleriyle taşınırdı sılaya

Kaşlar çatık çatıkçı, sinirler gergin bir yay
Savaşlardan bıkmıştı insanlar, yollar, dağlar
Karasaban peşinde yorgun düşen babalar
Ve oğlunu cephede gönderen tüm analar
“Artık yeter! ” dediler, tarla sürsün evlatlar

Bunlarda yalan varsa çıksın söylesin biri
Elbet geri alırız bütün söylenenleri
Ama kimse görmezden gelmesin gerçekleri
Balkanlar, 0rtadoğu giderken elimizden
0 şanlı 0smanlı’nın böyleydi son günleri

Toprak nasıl beklerse bulutlardan yağmuru
İnsanlar öylesine beklerdi okumayı
Bilgiye hasret idi vatanın çocukları
Okur-yazar olmadan nasıl doğru düşünür
Nasıl çabuk kurardık en güzel yarınları ?

Daha güzel günlere ulaşmak için erken
Örümcek ağlarını sökmeliydik yerinden
Egemenlik milletin olsun diye gerçekten
Cehaletle savaşı başlattı "başöğretmen"
Geçip tahta başına öğretti üşenmeden

Bu kutsal uğraşıda en öndeydi öğretmen;
Yüksünmeden çalıştı,
.........................."of! " demedi hiç bir dem
Gencecik umutlarla örmek için yarını
Her yerde görev yaptı hiç itiraz etmeden

Yurdun çocuklarına adadı tüm ömrünü
Gözleri çukurlaştı, sevgi sundu yüreği
Lâmbasında gaz bitti, evinde yiyeceği
Sönmedi umut umut ışıldayan gözleri

Kara tahta başında anlattı tarihini;
İşgâli, istiklâli, lâik cumhuriyeti
Yüz değil,ONBEŞ YILLIK bir zaman
................................................diliminde
Atatürk'ün yaptığı o eşsiz devrimleri

Hiçbir zaman konmadı devlet kuşu başına
Tebeşir tozu gibi aklar yağdı saçına
Bir kez olsun demedi, “neler geldi başıma! ”
Ömrünü feda etti yurdun kalkınmasına

Dikilecek bir heykel arıyorsan düşünme
Ne fazla geçmişe git, ne bekle geleceği
Dik, kentin meydanına bir öğretmen heykeli
Bilinsin, öğretmenler kurarlar geleceği
.......................*.................
Not: Bu güne dek vefat eden tüm öğretmen-
lere selâm olsun!.Ruhları şâd ,makamları
cennet olsun.