Bir gün sen de akşama davet edilirsin
Ya perşembe ya cuma davet edilirsin
Nurani bir el sunar yakuttan kadehi
Elife, cime, lama davet edilirsin...
(2005)
..
Kervan yola düzüldü, “dur” demeye geç şimdi,
Ya gelirsin ya kalır, çok beklemez göç şimdi.
Geliyorsan yârimsin, kalıyorsan elveda!
Usandım beklemekten, karar senin seç şimdi.
1 Nisan 1988-Cuma/Ankara
..
En çok cuma günleri seni özlerim
Allah'a ibadetimiz olmazsa seni kimden dilerim
Sensizken ben nice takkeler eskittim
Bir istedim
İki istedim
Üçte dilendim…
..
Trenler gelir gider, söyle o neden gelmez?
Bilmez mi ki bu yaram, dönmezse deva bulmaz.
Sakın kara gurbeti, mesken eyledi deme,
Aman Yeni İstasyon, kalbimle şaka olmaz.
8 Ağustos 1986 – Cuma / Ödemiş
..
Tadını pek sevmezdim, olsan da ince ince,
Zehir olsa yenirmiş, yar elinden gelince.
Sır kalsın aramızda, kimselere duyurma,
Seni hep hatır için, yedim bil ki börülce.
14.08.1987 / Cuma - Ödemiş
..
Seversin sevilmezsin, hayat böyledir ahbap,
Kurulmuş kader ile döner kendince dolap.
Aşk dediğin kimine sanki haram kılınmış,
Kimine de saadet, peşin yazılmış sevap.
7 Aralık 1984-Cuma / Ankara
..
Sonunda döndüm işte, geriye memleketim,
Bilmezsin ki ben sana, ne zamandır hasretim.
Gurbete alışmak zor, dile kolay çekmesi,
Kalmak misali sanki dünyada öksüz, yetim.
13 Ocak 1995 – Cuma / İzmir
..
Olmazsa olmazımsın; hava, su, ısı, gibi,
İçimde bir yangın var, Kerem sevdası gibi,
Benim Aslım da sensin, gidersen yaşayamam,
Her şeyimsin velhasıl, körün asası gibi.
6 Ocak 1984-Cuma/Ödemiş
..
Elveda demek kolay, öylesine sevdaysa,
Yüreğin onda bunda, birkaç kişide paysa,
Ya benim gibi âşık, nam-ı diğer Mecnunsan,
Geç bakalım Leyla’dan, öyle hemen kolaysa.
3 Mart 1989-Cuma / Ankara
..
Böyle olmaz be gönül, bu kahr ile yaşanmaz,
Bak şu viran halime, sen olsun acı biraz.
Ondan başka yar mı yok, unut artık ne olur,
Bitsin bu kara sevda, sönsün bu alev, yalaz.
20 Ekim 1989-Cuma/ Ödemiş
..
Sabah oldu camide, hazin, yanık bir sala,
Yine birini bekler, kucak açmış musalla.
Ateş düştüğü yeri, yakıp geçmiş akşamdan,
Acep sessiz sedasız, göçüp giden kim ola?
12 Ocak 1990-Cuma / Ödemiş
..
Hangi Cuma
Ataların diliyle söyle
Ağır bir ölü artık
Şimdi burada can çekişiyor
Doğumunu geçiktiriyor
..
Git yolun açık olsun, İzzet ü ikbal ile,
Dönme bir daha geri unut adımı bile.
Neyse artık muradın, çıksın bir bir karşına,
Alışmışım nasılsa, bana kalsın her çile.
17 Mart 1990-Cuma/Konya
..
Sen de olmasan var ya, derslerin tadı olmaz,
Durup durup bir şeye, kim edecek itiraz?
Osman uyudu herhal, çıt çıkmıyor sınıftan?
Bir şey söyle gülelim, çok sıkıldık be Yılmaz!
25 Mayıs 1984 Cuma / Ödemiş
..
Bugün yıkıldı dünyam, bütün ışıklar söndü,
Tükendi son ümidim, her yer zindana döndü.
Seni eller götürdü, uzak diyardan gelip,
Beni ölüm meleği, bedenim kabre indi.
7 Aralık 1989-Cuma/Ödemiş
..
Böyle yanmadı inan; ne Mecnun, ne de Kerem,
Yolunu gözlemekten, içime düştü verem.
Perdeyi hiç çekmedim, geçersin görmem diye,
Son umut yitene dek, açık kaldı pencerem.
16 Haziran 1989 Cuma / Ödemiş
..
Sanırsın yaşıyorum, o gün bu gündür hala,
Ölmek son nefesini, vermekle midir illa.
Ruhum hapsoldu kaldı bedenimde velâkin,
İnan ben o gün öldüm, şunu bil ki evvela.
7 Nisan 1989-Cuma / Ankara
..
Gelir geçer sanmıştım, dert etmedim evvela,
Ne var ki bu yangını, söndüremedim hala.
Neler neler denedim, seni unutmak için,
Çırpındıkça tutuştum, oldum daha müptela.
14 Ekim 1988 – Cuma / Ankara
..
Gidiyorsun öyle mi? Git o zaman bekleme!
Teselli eyleyerek, derdime dert ekleme.
Çek kapıyı dışardan, kilitlensin yüreğim,
Bir gün dönüp gelsen de, açmam artık yoklama!
19 Ekim 1984 – Cuma / Ankara
..
Bir ışık olasan bu köhnemiş bahtıma,
Gelip kurulasan üreğimin tahtına,
Sen bilesen ki; maksadım bir men değilem,
Varıp sen de eresen “hoş gün”ün vahtına…
7 Şubat 2003 Cuma 20:30
..