Çözümsüz bir denklem,
Oluşan hasta baharların başında.
Düşsel güç, yaşamsal boyutta.
Uyanmak için sebeb veriyor insanoğluna..
O kadar anlamsız,
O kadar saçma geliyorki bazen,
Tekrar tekrar yapılan eylemler,
Kurulu bir robotun, yaramaz kumandası gibiyiz.
Tekrarımızdan sıkılıp, arasıra gerçek olanı yapmakla,
Yaşamak sayıyoruz sistematik kurguyu.
Nereye gidiyorsun her gün?
Adımların, seni hangi yola çıkartıyor?
Aynı olana tutunmuşken sorgusuzca,
Hangi köşebaşında yakalayabılır bizi isyan?
Şimdi, biraz biraz uyanışta
Hasta baharların, robot piyonları.
Ruhları oldumu ortak bir çağrışımda,
Seslerını duyabılırsınız artık sokaklarda.
Şımdı yaşadın,
İşte bu, yaşamak!
İşte bu, kendi özgürlüğü için savaşmak.
Kendi tercihinden ibaret olmayan bir alanda,
Yaşamsal çizgine sahip çıkmak.
Çözümsüz bir denklem,
Oluşan hasta baharların başında.
Düşsel güç, yaşamsal boyutta.
Uyanmak için sebeb veriyor insanoğluna..
Kayıt Tarihi : 6.6.2007 12:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

şiiriniz çok manidar ve başarılı..çok beğendim..tebrikler ve selamlar..
Oluşan hasta baharların başında.
Düşsel güç, yaşamsal boyutta.
Uyanmak için sebeb veriyor insanoğluna..
Haklısınız.
kutlarım saygı ve sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (3)