Çözüm Şiiri - Ulvi Koçu

bir çözüm arıyorum
bize ve yalnızlığa dair
kıstırılmış hayaller çağında
umut selleriyle ittifaklar kuruyorum
bir çözüm evet
mutlaka vardır elbet
bize ve susuşumuza dair
kirlenmiş bir dünyada
hala tertemiz, hala pak duruyorsa güz sevdamız;
bir sır olarak gömülemeyiz
ama bir çözüm arıyorum
ayrılan yolları birleştirmek,
giden akarsulara dur demek için
eski elbisleriyle kiralık gülücükler peydahlayan,
yırtık elbiseli çocuklar gibi...

şehre kar yağar dolu dolu
bırakmışım seni yüzüstü
bir başına korkarsın
bir başına çaresiz....
yitik düşler kovalar;
sargısız yaralarınla yağmur olup,
eylem alanlarına yağarsın..!

'imkansızız' diyerek kaçma
otur cama en yakın koltuğun birine
dışarda oynayan çocukları izle
sonra onlara bakakalan sarı saçlı, mavi gözlü çocuğu...
o çocuk mutlaka simit satıyordur
ve simit susamlarında gizlidir gülümseyişi
o çocukta dem vur düşüncene
o çocukta ayağa kalk
haykır tüm köhne mesafelere
mesafeleri seslerle yıkmıştık bilirsin;
şiirle, türküyle...

biliyorum...
daha yitirmedim umudumu
bir çözüm arıyorum
bir çözüm, evet
mutlaka vardır elbet!

zemherinin ortasında
bir çığlık gibi bağrıyor;
beynimin üşüyen yanları
ama sen; yüreğimin çölü
ama sen...
bir sır olarak dinmemelisin
masal gibi bitmemelisin
doyurman gerek acıkan yanlarımı
doyurman gerek yirmili yaşımı
biliyorum bir çözüm
bir çözüm, evet
mutlaka vardır elbet..!