odaya girdiğinde çorabının ucu söküktü
kimse verdiği selama bakmadı
herkes ayağına dikti gözünü
sonra birbirlerine bakışıp gülüştüler
ve pis pis sırıttılar
laf soktular amcaya
oysa bir zamanlar çoğunun çorabı söküktü
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta