ÇÖPLÜKDEYİM
ne kalemim yazmakda
nede ruhum yazmaya varmakda
cıkarmak istedim cımbız misali
göremedim ne temiz bir hayat
nede temizliğe yakın
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
her taraf çöplük
ne kalem yazmakda nede ruh konusmakda
insanım diyen bile haykırmakda
nerde insanlık nerde ınsanca yasamak
bu mu bize miras kalan hayat
bu mu bize miras kalan dünya
......................
insanım demek bile zor olan şu dünyada isanca yaşamak ne mümkün...kutluyorum duyarlı yüreğinizi ve kaleminizi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta