Çöp Kutuları Şiiri - Naki Aydoğan

şehirler var
şehirlerde çöp kutuları var
her yerinde
insanlar getirir çöplerini atar
çöp kutuları durur
çöp arabaları gelir konteynerleri boşaltır
doğanın akarı var
akarsular akar varır denizine
durgun bir göl hırçın bir deniz
akar derileri toplar
akmazsa bir bataklıktır
her yerde ot biter
akarını özümser ölüsünü diriltir
çöpü çöp çatan toplar dönüştürür
üretimini kalkındırır
hayvanlar doğar doğanın içine
otlar toplar kendini bok eder
ot oburların içinde et oburlarda doğar
insan ölür işte
çıplak doğar yine çıplak gömülür
ne yalanı varsa hepsi çörür
çünkü asıl gerçek her şeyin yokluğudur,
yoktur.
var olan her şey çöp kutusudur
taşan yarınlardır
geçmiş kokmasın ayıklayalım çöpleri
her türlü bitki yine bitsin
her türlü hayvan yine olsun
eşyamız boyumuzdan taşmayacak kadar
kalsın yerinde

ben çalışıyorum, okurluğumu
kavruyorum geri dönüşümü
hiç bir nimeti yerde bırakmıyorum
hiç bir fikri mükemmelleştirmiyorum
atıyorum öylesine akarına
düşüncemde
fiikrim hiç çatışmaz ideal düşümcemdedir
peynir suyunu bile değerlendirmeli
lağam suynu bile
eğrelti mi
her şiir her söz kısaca edebiyat eğreltme
niye!
dilimiz bir alfabelerimiz ortak
aynı dünyada yaşıyoruz
ruhumuz bir bedenlerimiz ayrı olsada
ayrı evlerde ayrı odalarda
yaşıyoruz eğreltimizi
çoğalan bir birimize benzememiz
iyi ve güzel benzeşelim
her birimizin hayatları da
birer zaman kutusu