Çölüme Yağmur Şiiri - Necati Atilla Soykan

suskunluğumun aslı yok,
tarifini kimse bilmez bendeki ızdırabın
yenilgilerimin sebebi vardır
zaferimin hiç olmadığını tüm kuşlar bilir
iç çekerek yaşanmış evlerin bacaları
dumanı bende yaralar kemirir
zonklar beynim kimliğimi kusarcasına
ah! Zafiyetlerim, kara gelin duvağı
bütün evler yazken benim kapım kış pazarı...

mecusi dükkanında sarı soğuk yüzler
fikirlerini yurdum edinmemek için selam vermedim
icabetim olmadı ki itaatim neden olsun
lakin tüm gemiler masum değil aynı kıyıya demirli
bana zehirli bir sual bıraktılar
irin kaynatıp gümüş kadehlerde sunarak
kalbim gözlerimden çıkarcasına hışırdadı
zannettiler ki aklımın tüm kuyuları taşacak
aşk bayrağı aldığında çölün su vaktidir artık
yağmuru kulak ver "teslimiyet" diye haykıracak...