Çölleri Bekliyorum Şiiri - Fikret Kuşçuoğlu

Ne sabır kaldı bende, ne insaf kalmış sende
Bir gün dönersin diye, çölleri bekliyorum
Çürüdü dört bir yanım, hal kalmadı bedende
Bu aşktan arta kalan külleri bekliyorum

Bir gün seversin diye hayaller kuruyorum
Her akşam gök kubbeye el açıp duruyorum
Gözümün gördüğüne hep seni soruyorum
Aşkımın ilk şahidi gülleri bekliyorum

Düşündükçe her gece yaramı deşiyorum
Belki rastlarım diye yollara düşüyorum
İçim yanıyor amma sevgisiz üşüyorum
Tenimi okşayacak elleri bekliyorum

Albümdeki resmini boş yere arıyorum
Ne zaman seni ansam göğsüme vuruyorum
Gönül yaralarını hasretle sarıyorum
Kokunu getirecek yelleri bekliyorum

Bir bir anlattım sana aşkımı melalimi
Sormasın kimse artık halimi ahvalimi
Dağlar taşlar üstüne yükledim vebalimi
Gönlümü okşayacak dilleri bekliyorum