Çöl olmayan ne bilir susuzluk nedir, yanmak nedir susuzluktan.
Bir damla mutluluk için sellere düşen bilir, acılar çeken bilir.
Bu ne zulümdür ey insan, ölmedi hiç kimse mutsuzluktan.
Aşk bir tarladır, yolan bilmez başaklarını, tohumunu eken bilir.
Söz geçmez, iknası yok, imanı yok, duman sarmış dünyasını.
Bin unsur var, bin çığ düşmüş bulandırmış mat gönül deryasını.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
